SZKOLNICTWO W JAPONII

Mimo iż wakacje już się rozpoczęły, dziś napiszę o tym jak wgląda szkolnictwo w Japonii.
Naukę rozpoczynają w wieku trzech lat idąc do przedszkola (yōchien). Uczęszczają tam do szóstego roku życia. Przedszkola nie są częścią oferty edukacyjnej, choć są pod nadzorem Ministerstwa Edukacji. Dzieci noszą już mundurki, czapeczki oraz utrzymują odpowiednie stosunki ze starszymi i młodszymi kolegami (senpai- kōhai ). Kadrę stanowią młode absolwentki młode absolwentki kolegiów niskich.
Następnie dzieci idą do szkoły podstawowej (shōgakkō). Trwa ona od szóstego do dwunastego roku życia. Jest ona obowiązkowa i bezpłatna (chyba, że jest to szkoła prywatna). Rodzice ponoszą jedynie koszty obiadów i dodatkowych pomocy naukowych. Podręczniki w ramach obowiązkowej edukacji rozdawane są bezpłatnie. Zmienia się je co trzy lata. Rok szkolny trwa od 1 kwietnia do 31 marca. Składa się z trzech semestrów oddzielonych wakacjami. Do marca 2002 r. dzieci obowiązkowo uczęszczały do szkoły także w soboty 2-3 razy w miesiącu. 60 % kadry stanowią kobiety,jednak kierownicze stanowiska stanowią mężczyźni.Nauczyciele są odpowiedzialni za wszystkie przedmioty. Większość szkoł posiada gabinety lekarskie, sale gimnastyczne, boiska, a 3/4 szkół nawet baseny.
Następnym etapem edukacyjnym, trwającym od dwunastego do piętnastego roku życia, będącym odpowiednikiem naszego gimnazjum jest szkoła średnia stopnia niższego (chūgakkō). Jest to ostatni obowiązkowy etap edukacyjny. Jedynie 4% uczniów kończy na tym etapie naukę. Podobnie jak szkoła podstawowa jest ona bezpłatna i obowiązkowa. Płaci się za nią, jeżeli jest to szkoła prywatna. 2/3 kadry to mężczyźni. Każdy nauczyciel jest od innego przedmiotu.
W wieku 15 lat dzieci rozpoczynają naukę w szkole średniej stopnia wyższego (kōtōgakkō). Jest ona odpowiednikiem naszego liceum. Uczą się tam 3 lata. Przeprowadza się egzaminy wstępne. Nie są one obowiązkowe. 95 % uczniów kontynuuje w nich naukę. Są one płatne niezależnie od tego, czy są publiczne czy prywatne. Promocje do kolejnej klasy są automatyczne. Wszystkie szkoły średnie stopnia wyższego podlegają nieformalnemu rankingowi. Górują w nich szkoły prywatne. Istnieją profile ogólnokształcące i specjalistyczne. Kadrę stanowią nauczyciele po szkołach wyższych , którzy uczą przedmiotów zgodnych ze swą specjalizacją. Kobiety stanowią 25% kadry nauczycielskiej i 2,5% kadry kierowniczej Uczniowie podlegają rygorom na terenie szkoły i poza nią. Określają one jak uczniowie mają się zachowywać, jaką nosić fryzurę, ubierać się, jaką podjąc pracę dorywczą i jak spędzać wolny czas. Nauczanie w profilach ogólnokształcącym i specjalistycznym jest podobne w klasie pierwszej, później już nie. W szkołach wyższych naukę kontynuuje około 45% uczniów szkół średnich stopnia wyższego.
Ostatnim etapem edukacji jest szkoła wyższa. Przeprowadza się egzaminy wstępne. One decydują o przyjęciu ucznia. Dzielą się one na uniwersytety ( By uzyskać stopień bakałarza (gakushi) trzeba uczyć się cztery lata, magistra (shūshi) sześc lat. Stopień doktora (hakushi) uzyskuje się po dodatkowym , trzyletnim kursie. Studenci medycyny, stomatologii, weterynarii mający stopień bałkarza po czterech latach otrzymać mogą doktorat. Rok akademicki trwa jak rok szkolny. Szkoły są płatne. Przeważają szkoły publiczne.), kolegia niższe(tanki daigaku) ( trwają one 2-3 lata, są głównie prywatne(85%), około 90% studentów stanowią kobiety, założono je przed wojną), kolegia specjalistyczne (senshū gakkō) (założono je w 1976 roku, są na uboczu głównej struktury edukacyjnej, oferują kursy na różnych poziomach, pierwszy dla absolwentów szkół średnich niższego stopnia, drugi dla absolwentów szkół średnich stopnia wyższego, trzeci dla wszystkich , niezależnie od wykształcenia. Oferują one rozmaite kursy np.informatyka. Zreszają głównie mężczyzn, są mniej prestiżowe od uniwersytetów), Wieloprofilowe Szkoły Wyższe (kakushu gakkō) (Są głównie prywatne, nie wymagają ukończenia szkół średnich stopnia wyższego. Oferują kursy takie jak higiena. pomoc społeczna itp) oraz Kolegia Techniczne (Kōtō Senmon Gakkō) (W większości są to szkoły państwowe, kształcą pięcioletnim programem inżynierów. Kandydatami mogą być absolwenci szkół średnich stopnia niższego. Na drugi lub trzeci rok nauki 10% uczniów przenosi się na uniwersytety. Program nauki zorganizowany podobnie jak na uniwersytetach, wiosenne wakacje są krótsze- trwają 20 dni.).
Na tym kończę. Wkrótce napiszę o przedmiotach w Japonii oraz zajęciach dodatkowych. Na koniec daję zdjęcie uczniów japońskich.
Mimo iż wakacje już się rozpoczęły, dziś napiszę o tym jak wgląda szkolnictwo w Japonii.
Naukę rozpoczynają w wieku trzech lat idąc do przedszkola (yōchien). Uczęszczają tam do szóstego roku życia. Przedszkola nie są częścią oferty edukacyjnej, choć są pod nadzorem Ministerstwa Edukacji. Dzieci noszą już mundurki, czapeczki oraz utrzymują odpowiednie stosunki ze starszymi i młodszymi kolegami (senpai- kōhai ). Kadrę stanowią młode absolwentki młode absolwentki kolegiów niskich.
Następnie dzieci idą do szkoły podstawowej (shōgakkō). Trwa ona od szóstego do dwunastego roku życia. Jest ona obowiązkowa i bezpłatna (chyba, że jest to szkoła prywatna). Rodzice ponoszą jedynie koszty obiadów i dodatkowych pomocy naukowych. Podręczniki w ramach obowiązkowej edukacji rozdawane są bezpłatnie. Zmienia się je co trzy lata. Rok szkolny trwa od 1 kwietnia do 31 marca. Składa się z trzech semestrów oddzielonych wakacjami. Do marca 2002 r. dzieci obowiązkowo uczęszczały do szkoły także w soboty 2-3 razy w miesiącu. 60 % kadry stanowią kobiety,jednak kierownicze stanowiska stanowią mężczyźni.Nauczyciele są odpowiedzialni za wszystkie przedmioty. Większość szkoł posiada gabinety lekarskie, sale gimnastyczne, boiska, a 3/4 szkół nawet baseny.
Następnym etapem edukacyjnym, trwającym od dwunastego do piętnastego roku życia, będącym odpowiednikiem naszego gimnazjum jest szkoła średnia stopnia niższego (chūgakkō). Jest to ostatni obowiązkowy etap edukacyjny. Jedynie 4% uczniów kończy na tym etapie naukę. Podobnie jak szkoła podstawowa jest ona bezpłatna i obowiązkowa. Płaci się za nią, jeżeli jest to szkoła prywatna. 2/3 kadry to mężczyźni. Każdy nauczyciel jest od innego przedmiotu.
W wieku 15 lat dzieci rozpoczynają naukę w szkole średniej stopnia wyższego (kōtōgakkō). Jest ona odpowiednikiem naszego liceum. Uczą się tam 3 lata. Przeprowadza się egzaminy wstępne. Nie są one obowiązkowe. 95 % uczniów kontynuuje w nich naukę. Są one płatne niezależnie od tego, czy są publiczne czy prywatne. Promocje do kolejnej klasy są automatyczne. Wszystkie szkoły średnie stopnia wyższego podlegają nieformalnemu rankingowi. Górują w nich szkoły prywatne. Istnieją profile ogólnokształcące i specjalistyczne. Kadrę stanowią nauczyciele po szkołach wyższych , którzy uczą przedmiotów zgodnych ze swą specjalizacją. Kobiety stanowią 25% kadry nauczycielskiej i 2,5% kadry kierowniczej Uczniowie podlegają rygorom na terenie szkoły i poza nią. Określają one jak uczniowie mają się zachowywać, jaką nosić fryzurę, ubierać się, jaką podjąc pracę dorywczą i jak spędzać wolny czas. Nauczanie w profilach ogólnokształcącym i specjalistycznym jest podobne w klasie pierwszej, później już nie. W szkołach wyższych naukę kontynuuje około 45% uczniów szkół średnich stopnia wyższego.
Ostatnim etapem edukacji jest szkoła wyższa. Przeprowadza się egzaminy wstępne. One decydują o przyjęciu ucznia. Dzielą się one na uniwersytety ( By uzyskać stopień bakałarza (gakushi) trzeba uczyć się cztery lata, magistra (shūshi) sześc lat. Stopień doktora (hakushi) uzyskuje się po dodatkowym , trzyletnim kursie. Studenci medycyny, stomatologii, weterynarii mający stopień bałkarza po czterech latach otrzymać mogą doktorat. Rok akademicki trwa jak rok szkolny. Szkoły są płatne. Przeważają szkoły publiczne.), kolegia niższe(tanki daigaku) ( trwają one 2-3 lata, są głównie prywatne(85%), około 90% studentów stanowią kobiety, założono je przed wojną), kolegia specjalistyczne (senshū gakkō) (założono je w 1976 roku, są na uboczu głównej struktury edukacyjnej, oferują kursy na różnych poziomach, pierwszy dla absolwentów szkół średnich niższego stopnia, drugi dla absolwentów szkół średnich stopnia wyższego, trzeci dla wszystkich , niezależnie od wykształcenia. Oferują one rozmaite kursy np.informatyka. Zreszają głównie mężczyzn, są mniej prestiżowe od uniwersytetów), Wieloprofilowe Szkoły Wyższe (kakushu gakkō) (Są głównie prywatne, nie wymagają ukończenia szkół średnich stopnia wyższego. Oferują kursy takie jak higiena. pomoc społeczna itp) oraz Kolegia Techniczne (Kōtō Senmon Gakkō) (W większości są to szkoły państwowe, kształcą pięcioletnim programem inżynierów. Kandydatami mogą być absolwenci szkół średnich stopnia niższego. Na drugi lub trzeci rok nauki 10% uczniów przenosi się na uniwersytety. Program nauki zorganizowany podobnie jak na uniwersytetach, wiosenne wakacje są krótsze- trwają 20 dni.).
Na tym kończę. Wkrótce napiszę o przedmiotach w Japonii oraz zajęciach dodatkowych. Na koniec daję zdjęcie uczniów japońskich.












ZDJĘCIE POCHODZI ZE STRONY JAPONIO.BLOG.ONET.PL